وقتی برای کسی از ته قلب آرزوی موفقیت، شادی و سلامتی می کنید، خود شما هاله ایی از امواج نامرئی بسیار مثبتی را دعوت میکنید و همان تفکران و انرژهای مثبت شما، تشخیص نمی دهد که این آرزوها متوجه دیگریست پس این موج نیک خواهی ابتدا خود شما را سرشار از ماهیت خویش می گردانند!
در همان حالت دعا تمامی قوای معنوی، سلول های مغز و حتی سیستمهای عصبی شما، زیر بارش این ذرات ملکوتی قرار می گیرند که بواقع خود شما آن را تولید کرده اید.
و همچنین در متضاد آن
اگر از کسی بیزار و متنفر باشید نیز ذرات و امواج منفی و تاریک و کسالت بار و تنفر زا ، نخست بر خود شما می بارند و همچنین در ضمیر خودتان رسوب می کنند.
حال با توجه به این حقیقت واقعی، هم ضمیر ناخودآگاه کسی که دعا و نفرین می کند، و هم آن انرژی حاضر گشته نمیتوانند تشخیص دهد که این محصولات شفا بخش و یا مسموم کننده متعلق به فرد دیگریست و باید به سوی کسی دیگر صادر شوند، و در اندک زمانی با هم عجین گشته در هم تنیده میشوند و یک میگردند و خوشبختانه یا متاسفانه خود شخص هدف آن نیرو قرار میگیرد و همه را خود جذب مینماید...
بطور مثال به یاد داشته باشیم آبی که در رودخانه جاریست، نخست بستر خود رود را تر و تمیز و سرشار از ذات خویش مینماید و در نهایت به دریا میرسد،،، به همین صورت نیز کسی که در معرض تابش امواج قدرتمند نیروی نیک و شر خود ساخته قرار گرفته باشد باید بداند که در همان لحظه در حیطه امواجی بسیار عینی می‌باشد که بنوعی خود همان شخص را نشانه گرفته اند و ضرر کننده یا منفعت برنده اصلی خود همان شخص می‌باشد. و دقیقا به همین خاطر است که کلام خداوند می‌فرماید:
به کسانیکه به شما بدی کرده اند دعای خیر کنید، به لعن کنندگان خود طلب برکت نمائید. دشمنان خود را ببخشید و به ایشان محبت نمائید. کینه به دل نگیرید. جواب بدی را با نیکویی بدهید و و و و...
چون خدا میخواهد که ما خودمان برکات را دریابیم....
آمین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر