مزامیر ۱۰۳ : ۱۹-۲۲
خداوند تخت فرمانروایی خود را در
آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همه موجودات حكمرانی می‌كند. ۲۰ ای
همه فرشتگان توانا كه گوش به فرمان خداوند هستید تا دستوراتش را اجرا
نمایید، او را ستایش كنید! ۲۱ ای همه نیروهای آسمانی، ای
خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید! ۲۲ای همه مخلوقات خداوند، در هر
جایی كه هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش كن!
با توجه به اینکه خداوند بسیار قدرتمند است
سوالاتی در مورد طبیعت دعا ایجاد میشود.
به ویژه اینکه، خیلی از افراد می‌‌پرسند"
اگر خداوند همه چیز را تحت سلطه خود دارد چرا انتظار دارد که ما دعا کنیم؟"
دعا به ما اجازهٔ همکاری با خداوند برای تحقق
بخشیدن اهداف خداوند است.
خداوند علاقمند است که مومنان را در کار‌هایی
که او تصمیم دارد که در طول حیات آنها انجام دهد شریک سازد.ما نباید در هنگامیکه
قلمرو پادشاهی در حال بنا شدن است آرام بنشینیم.
حتی در گوشه‌ای از کتاب آسمانی از چنین تفکری پشتیبانی نمی‌شود که
ما در استراحت به سر ببریم درحالیکه خداوند مشغول به کار است.
در حقیقت عکس این امر صحیح است.
در یوحنا۱۷:۱۱، عیسی مسیح از خداوند می‌خواهد
که شاگردانش را با قدرت نام خود حفاظت کند.
آیا او فکر میکرد که مبادا آنها رستگاری خود
را تسلیم کنند یا از تعهدات خود روی بر گردانند؟
مطمئناً نه. عیسی خود خدا بود که در قالبی انسانی ظاهر
شد.
او می‌دانست که چه اتفاقی خواهد افتاد و
اینکه این مردان چگونه بشارت عیسی مسیح را در سرتاسر دنیا پخش میکنند و تا روز مرگشان وفادار باقی می‌‌مانند.
عیسی مسیح به وسیلهٔ شفاعت شاگردانش نزد
خداوند،در نقشهٔ های خداوند برای آنها شرکت داشت.
خداوند قطعاً میتواند قلمرو پادشاهی خود را
بدون دخالت و کمک مومنان بسازد.
اما یک رابطه عمیق و صمیمیت خود را گسترش میدهد -زمانی‌که عاشق و معشوق در
علاقمندی به یکدیگر سهیم باشند.
دعا و همکاری با پروردگارمان ایمان ما را پرورش میدهد و اطمینان ما
را به قدرت او محکم می‌‌سازد.
صحبت با خداوند قادر امتیاز بزرگی محسوب
میشود.
خداوند شما را آفریده تا او را دوست داشته
باشید و او نیز شما را دوست داشته باشد.
دعا وسیله‌ای برای پرورش و توسعهٔ این ارتباط
است.
خداوند ما را به همکاری با او دعوت می‌کند تا
بتواند ما را به سمت قلب خود بکشاند و ما را در ساختن قلمرو پادشاهی سهیم سازد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر