آيا فكر مى كنيد والدين مهربان، كودك خردسال خود را كه تازه راه رفتن را ياد مى گيرد، به خاطر زمين خوردنش سرزنش مى كنند؟ و يا وقتى آسيبى به خود برساند، او را در همان وضع رها مى كنند؟ هرگز، بلكه او را بلند كرده، دلدارى خواهند داد و تشويق خواهند كرد تا به تمرين خود ادامه دهد و راه رفتن را كاملاً بياموزد. درباره خدا چه فكر مى كنيد؟ آيا او در مورد فرزندش كه تازه راه افتاده، غير از اين رفتار خواهد كرد؟ در دعا به او بگوييد: (( متشكرم پدر كه دستم را گرفته اى و به من راه رفتن ياد مى دهى. من ضعيفم ليكن مى دانم تو مرا در انجام آنچه بايد بكنم يارى خواهى فرمود.)) بدانيد كه خدا توسط روح القدس و كلام خود يعنى كتاب مقدس، شما را در زندگى هدايت مى كند. هر روز كتاب مقدس بخوانيد و دعا كنيد تا از شك و انحراف در امان بمانيد.
آرامش مسيح با شما
ای فرزندانم، این را به شما می‌نویسم تا گناه نکنید. امّا اگر کسی گناهی کرد، شفیعی نزد پدر داریم، یعنی عیسی مسیح پارسا. او خودْ کفّارۀ گناهان ما است، و نه گناهان ما فقط، بلکه گناهان تمامی جهان نیز.
یوحنا ۱:۲٫۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر