مشکل بسیاری از ما این است که خدای مان بسیار کوچک است. ما هنوز قانع نشده ایم که در دستان خدایی کاملا توانا که از همه چیز آگاه و در همه جا حاضر است، قرار داریم. باور نداریم که خدای ما، خدای معجزه و تبدیل است. اگر با خدای کوچک زندگی کنیم، همیشه در ترس و اضطراب به سر می بریم، چون همه چیز بستگی به اوضاع و شرایط دارد. در نتیجه، خلق و خوی ما تحت تسلط شرایط خواهد بود. ما در دنیایی زندگی می کنیم که بدون خدا، به شدت آسیب پذیر هستیم. هر گاه انسان ها خدا را کوچک کنند، دعای شان بدون ایمان، کارشان بدون شور و شوق، خدمت کلیسایی شان بدون شادی و زندگی بدون امید خواهد بود. پیامد کوچک کردن خدا، ترس، نومیدی، عقب نشینی، فقدان رویا و عدم پشتکار و نبود استقامت است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر