این کلیسا متعلق به ارمنیانی است که در زمان صفویه
به سنندج مهاجرت نمودند اما پس از انقلاب اسلامی به مرور از جمعیت مسیحیان سنندج
به شدت کاسته شد و امروز این مکان در کنج زمان محبوس شده و کسی سراغی از آن نمی
گیرد.
شیوه ساخت و نوع معماری کلیسای سنندج تحت تاثیر
معماری سبک اصفهانی است و تلفیقی از نماسازی سبک بومی مانند طاق نما و ستون های
آجری در آن به کار رفته که به فرم مشعل در بخش فوقانی به صورت سه ترکی آجرکاری شده
است.
همچنین خطوط عمودی در نمای بیرونی ساختمان تاکید
بر ارتفاع کلیساست. در گل دسته ناقوس کلیسا کاشی های معقلی و گره چینی قابل ملاحظه
است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر