بدن های گران بهای ما

بیاید لحظه ای به آنچه کتاب مقدس دربارۀ مادۀ اولیه ساختن بدنمان می گوید نگاه کنیم. شاید برخی از ما نمی دانیم که کتاب مقدس مطالب بسیاری دربارۀ این بدن می گوید. وقتی مسیحیان به جسم خود اهمیت نمی دهند و دربارۀ آن طوری سخن می گویند که گویی از درجۀ اهمیت پایین تری برخوردار است محرزون می شوم. برادران و خواهران عزیز بدن های ما معجزۀ خداوند است. اگر ماشین شما خراب شود و از کار بیفتد و احتیاج داشته باشید آن را با ماشین جدیدی تعویض کنید فقط پول احتیاج دارید. اما اگر شما حتی یکی از چشمانتان آسیب ببیند هیچ روشی وجود ندارد که با پول چشم جدیدی برای خود بخرید. چشمان شما بسیار گرانقیمت هستند و نمی توان قیمتی بر آنها نهاد. این حقیقت در مورد هر عضوی از اعضای بدن ما نیز صدق می کند. گاهاً می بینم مسیحیان به ماشین خود بیشتر اهمیت می دهند تا به بدن های شان. الویت ارزش گذاری آنها بسیار احمقانه است. مزمور ۱۲۹ مزموری است که در داود پس از تفکر بر شگفتی های بدن خود آن را می نویسد : داود به خداوند چنین می گوید
“تو را سپاس می گویم زیرا عجیب و مهیب ساخته شده ام اعمال تو شگفت انگیزند جان من این را نیک می داند .” (مزامیر ۱۴:۱۳۹
در اینجا داود دربارۀ جسم فیزیکی خود سخن می گوید. نمی دانم که آیا شما نیز با او موافقید و می توانید همین جملات را دربارۀ بدن تان بگوئید؟ برای برخی از مسیحیان بدن های شان تقریباً نقش یک بار اضافی را دارد.آن ها طوری رفتار می کنند که گویی آرزو داشتند هرگز بدن شان برای شان ایجاد مشکل نمی کرد. این دیدگاه اشتباهی است. هم اکنون این واژه ها را با صدای بلند تکرار کنید : ” تو را سپاس می گویم زیرا عجیب و مهیب ساخته شده ام
خداوندا از تو متشکرم که در من کار می کنی. اعلام می کنم که بدن من گرانبهاست و تو را سپاس می گویم زیرا عجیب و مهیب ساخته شده ام . پدرم مرا بساخت . آمین