اگر خداوند عاشق ما نبود

شايد تا بحال شده از خود سؤال كنيد، حقيقتاً محبت خداوند چگونه ميباشد؟كلام خداوند در اول يوحنا ٤: ١٦ميفرمايد؛ "پس ما محبتی را که خدا به ما دارد شناخته‌ایم و به آن اعتماد داریم. خدا محبت است و کسی که در محبت ساکن است، در خدا ساکن است و خدا در او.”

آرى، اين حقيقتى است كه خداوند از ما ميخواهد تا انجام دهيم؛ به ديگران، چه خرد و چه بزرگ، زن يا مرد... به همه بگوئيم كه خداوند آنها را دوست دارد. اين آن چيزى كه خدا ميخواهد ما بدانيم؛ خداوند ما را دوست دارد، ار نسبت به ما شفقت دارد و تنها چيزى كه از آن متنفر است گناه ميباشد.عزيزانم، خداوند ميخواهد ما اين حقيقت را درك كنيم، آنرا بر روى زندگى خود اعلان كنيم و به ديگران نيز بگوييم كه؛ خداوند ما را دوست دارد و از اينجهت بحاسته كه به او اعتماد كنيم.اغلب ما درمورد محبت خدا ميشنوئيم و يا درمورد آن مطالعه ميكنيم. اما شايد أفراد كمى پيدا بشوند كه حقيقتاً محبت را باور داشته باشند. 

وگرنه خيلى از سخنان و رفتارهاى ما نسبت به خود و يا اطرافيانمان تغيير ميكرد.

اين محبت مسيح بود كه باعث شد تا جان خود را بر روى صليب بخاطر ما فدا كند، آن درد و مشقت عظيم، را كه ما ميبايست تجربه ميكرديم را بر خود تحمل كند تا رابطه ما با خدا اصلاح شود و با او آشتى كنيم.
پس پيغام صليب مسيح به ما وقتى كه احساس ميكنيم نالايق هستيم هم اينست؛ ... با اين وجود من تو را دوست دارم. نزد من بيا و آنچه را كه دوست دارى دريافت كن!

فكرش را بكنيد؛ خدا عاشق شما ميباشد! او هرآنچه داشته است را به شما عطا كرده است! او تمام شفاى خود، تمام حكمت خود، تمام دولت و قوت خود را كه شما بدآن نياز داريد عطا كرده است.

آيا محبت او را نسبت خود باور ميكنيد؟ آيا محبت او را مى پذيريد؟

اگر پاسخ شما مثبت ميباشد هم اكنون اعلان كنيد؛ خداوندا تو را شكر ميكنم كه تو مرا از قبل، بر صليب مسيح محبت كردى، محبت تو را نسبت خودم مى پذيرم و از اين جهت سپاسگزارم. من نيز اعلان ميكنم كه تو را دوست دارم، مرا يارى ده تا با تمام دل، با تمام جان و با تمام قوتم محبت كنم.