برخی از مسیحیان بر این باورند که یک مسیحی از شریعت آزاد شده، پس او آزاد است هر کاری انجام دهد. مثلا این دسته از افراد می گویند در شریعت ذکر شده که خالکوبی گناه است (لاویان فصل 19 آیه 28)، اما این قانون در دوران زیر فیض اعتباری ندارد.
خالکوبی نشانه تجدد نیست، بلکه بازگشت به دوران باستان و تکرار عادت کنعانی ها در زمان موسی است.
این در حالی است که بعضی از شرکت ها تمایل ندارند خالکوبی کارگران یا کارمندان شان دیده شود. شرط استخدام برخی از کارفرمایان آن است که خالکوبی محدود به زیر لباس یا شلوار باشد. عده ای هم دوست ندارند با کسی ازدواج کنند که بدن خود را خالکوبی کرده.
ممکن است با گذشت زمان و تغییر تفکر، نوع خالکوبی هم تغییر کند. بعضی افراد هم همیشه توی مد روز هستند. ولی این سوال مطرح است که این گونه مدها چقدر دوام دارند؟ کلام خدا می فرماید:" صورت این جهان در گذر است" (اول قرنتیان فصل 7 آیه 31).
به این ترتیب، آنچه که امروز مد است، امکان دارد فردا به طرز حیرت آوری کهنه و قدیمی شود. کسی چه می داند بار بعد کدام مد به بازار می آید. آیا انسان باید برده مد باشد؟
تازه خرجی را که این مد روی دست آدم می گذارد، نباید نادیده گرفت. فراموش نکنید: سود کلانی از مردمی که به راحتی فریب می خورند، عاید طراحان خالکوبی می شود! هشدارهای پزشکی را هم نباید در مورد خالکوبی نادیده گرفت: خالکوبی به تدریج منجر به هپاتیت، عفونت و آلرژی می شود.
مقصود از آزادی از شریعت چیست؟
در قرن اول میلادی، گروهی از مسیحیان مدعی شدند که انسان فقط روحش نجات می یابد، پس شخص نجات یافته آزاد است تا هر کاری انجام دهد. مثلا برخی از اعضای کلیسای قرنتس اشکالی نمی دیدند که در در ضیافت های بتکده ها شرکت کنند (اول قرنتیان فصل 9) یا با فاحشه ها همخوابه شوند (فصل 6). پولس با این نظریه کاملا مخالف بود و به طرفداران این گروه در رساله هایش پاسخ داد.
در فصل چهارم رساله غلاطیان، پولس می گوید که مسیحیان غلاطیه قبل از ایمان، بت پرست و اسیر گناه بودند، زیرا از "آزادی ناشی از شناخت خدا" محروم بودند. پس از آزادی از گناه، خداوند شخصیت آنان را تغییر داد و قدرت اجرای احکام الهی را توسط روح القدس بخشید.
اما پولس از اعضای کلیسای غلاطیه پرسید که چگونه به اصرار شریعت گراها به ختنه و نگه داشتن اعیاد یهودیان روی آوردند؟ شریعت گراها نجات از گناه را به اجرای قوانین شریعت یهود محدود می دانستند. ختنه یک جراحی بهداشتی است، اما عامل نجات انسان از گناه نمی باشد.
مطابق نگرش یهود، انسان توسط اجرای مو به موی احکام شریعت نجات خواهند یافت. به عبارت دیگر، شریعت را عامل نجات می داند. اما کدام انسان توانسته احکام شریعت را کاملا اجرا نماید؟ اگر شخص یکی از احکام را نادیده بگیرد، لعنت به سراغ او خواهد آمد. شریعت نیکوست، اما عامل نجات، تلاش و کوشش انسانی نیست. اگر شما با یک حیوان درنده روبرو شوید، آیا می توانید غیر مسلح و با اراده آزاد با آن بجنگید؟
شیطان از قدرت های مافوق طبیعی برخوردار است و به مراتب قوی تر از حیوانات درنده می باشد. نگرش مسیحیت این است که هر گاه احساس ضعف می کنیم، خدا دارد به ما یادآوری می کند که به او متکی باشیم و توکل نماییم.
بنابراین، در مسیحیت این خداوند است که انسان را از قلمرو قدرتمند شیطان نجات می بخشد. اوست که تغییر و تحول را در انسان ایجاد می کند و سرانجام خداوند قدرت مافوق طبیعی می دهد تا احکام الهی را انجام دهیم.
شریعت بیانگر این نکته است که انسان برای نجات خودش چه می تواند بکند، ولی مسیحیت به عملکرد خدا برای نجات ما تاکید می ورزد. این است تفاوت مسیحیت با ادیان دیگر.
بنابراین آزادی از شریعت به آن معنا نیست که آنچه در شریعت ممنوع شده، اکنون انجام آن آزاد است. اگر چنین بود، موعظه مسیح در متی فصل های 5- 7 چنین بود: نجات یافتید پس از این به بعد می توانید قتل، دزدی و زنا کنید... در حالی که اناجیل و نامه های رسولان چنین موضوعی را تعلیم نمی دهند.
مسیح به جهان آمد تا تورات و نوشته های انبیای یهود را "تحقق" بخشد، یعنی به آن ها جامه عمل بپوشاند و پیشگویی ها را متحقق سازد. مسیح بدون استثنا رسالت خود را بر پایه عهد عتیق استوار کرده است. عیسی به عمق تورات می نگرد، نه به ظاهر آن ها.
برای مثال، در مورد مجازات قتل می فرماید که نه تنها ارتکاب به قتل، بلکه خشم گرفتن نیز سزاوار مجازات است. نه تنها عمل زنا، بلکه نظر شهوت انداختن نیز زناکاری است.
پولس در رساله اول قرنتیان می افزاید که بدن متعلق به خداوند است (فصل 6 آیات 13- 14). پس اجازه ندهیم بدنی را که به خدا تعلق دارد، به الکل، مواد مخدر، دود سیگار و خالکوبی آلوده سازیم.
مطابق قوانین بین‌المللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات "دفاعیات مسیحی" محفوظ است. درج کامل مقالات "دفاعیات مسیحی" در سایر صفحات فیس بوک و وب سایت‌ها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.
